२७ मंसिर २०८१, बिहीबार
डा. युवराज संग्रौला ।
समाजको परिवर्तन ‘समय’ का रुपमा देखिन्छ । केही विलय हुँदै जान्छ, त्यसलाई पुरानो भनिन्छ । केही उत्पति हुँदै जान्छ त्यसलाई नयाँ भनिन्छ । यो नयाँ र पुरानोको भिन्नताको निर्माण समाज भित्रका अन्तरविरोधहरुले गर्दछन्, जसलाई कारण पनि भन्न सकिन्छ। तर यो परिवर्तनमा जुन कारण हुन्छ, त्यो परिणाममा समाहित भैसकेको हुन्छ ।
१. अहिले नेपालको राजनीति तथा आर्थिक संकटलाई यही नियमको सहयोगबाट बुझ्नुपर्छ । आज संकट पुरानो राजनीतिक विचारको विलयबाट पैदा भएको छ र यो संकटला मोचन गर्न नयाँ विचार आवश्यक हुन्छ। तर नेपाली समाजमा राजनीतिक बिमर्श छैन, र मानिसहरु एकथरी मान्छेलाई विस्थापित गरेर, नयाँ हाल्ने कुरामा बहकिएका छन् । मित्रहरू राजनीति तास फिटेजस्तो होइन, राजनीतिका समस्या र समाधान दुबै समाजको अन्तर्यसँग जोडिएका हुन्छन् । मानिसको गोठ बन्न सक्छ तर गोठ बन्नुनै राजनीतिक संकटको मोचन होइन।
२. राष्ट्रको राजनीतिमा अहिले दुईटा धार छन् । (क) केही नगरी सत्तामा बसिरहन पाउँ (ख) उनीहरुलाई हटाएर आफू पुगौं उनीहरु बीचको लडाइँ चुलिँदैछ । पहिलो निंरकुश शक्तिबाट थुनेर चुटेर विरोध मास्न सकिन्छ भन्ने मान्दछ । दोश्रो भत्काएर लथालिङ्ग पारिदिए पुग्ने ठान्छ । भत्काउन त २०६३ मा भत्काएकै हो । तर बनाउने सोच रहेनछ । आज पनि भत्काउने र इतिहास फर्काउनेको गफ ज्यादा छ । मित्रहरु लाँकुरी रोपेर अम्बा फल्दैन ।
नेपाली राजनीतिका भित्री समस्याको समाधान खोज्नुहोस्, नेतृत्व आफैं जन्मिन्छ। गोठले मान्छे भेला पार्छ, पार्टी बन्दैन।
